رواية " خادمه الألفي" ( الفصل السابع 7) بقلم زهره الندى
انت في الصفحة 6 من 6 صفحات
عاصم بيه ههههههه
عاصم بضحك هههههه عيب عليكى يابنت تنا مربى اربع صبيان كل واحد فيهم بدماغ شكل و كبرتهم لوحدى لحد ما بقو رجاله زى منتى شيف فيلا بلاش لف و دوران و قولى عوزه ايه
افنان بتوتر بصراحه عوزه أقدم فى كلية الهندسه و محتاجه مسعدت حضرتك
عاصم هندسه مره واحده ما شاء الله وانتى هتعرفى توفقى مابين درستك و شغلك يا افنان
عاصم بضحك ههههههههه اه يا بكاشه كل ده ليه يا افنان بصى مدير الكليه فعلآ صديقى ادمى ورقك ونا هكلمه و اعتبرى نفسك طالبه فى الكلين من دلوقتي ولو فعلآ نجحتى فى درستك و بقيتى بشمهندسه اد الدنيا فاعتبرى نفسك موظفه فى شركت الالفى للهندسه تمام كدا
عاصم ماشي يا مجنونه يلا خدى الصنيه و روحى نامى بقا الوقت اتأخر
افنان بفرحه اخدت الصنيه و خرجت بسعاده لا توصف لمسعدت عاصم بيه ليها فخرجت افنان من غرفت عاصم و جت تنزل و فى نفس الوقت كان طالع ادم من على الدرج
افنان لان قريب هاحقك حلمى واخيرآ يا عمر بيه
ادم بيدهيقلى عرفت ايه هوا الحلم سمعتك وانتى بتكلمى امينه على انك عاوزه تدخلى كلية هندسه
افنان صح و طلب من عاصم بيه المساعده و هوا قالى انه هيساعدنى هيييه هيييه
ادم بضحك هههههههههههه شكلك طفله اوى وانتى متحمسه كدا طب بصى ايه رأيك لو اخدك بكره جولا تتفرجى على كليتك و تشترى لبس جديد للكليه
ادم باستغراب هيا امينه معاكى فى الكليه
افنان بتوضيح لا امينه مش معايا امينه فى معهد فن زغرفى
ادم ما شاء الله طيب انا بكره فاضى و مافيش عندى شغل و كدا كدا انا ليا حبايبى فى الكليه و هيسعدوكى فى حاجات كتير فحضرى نفسك انتى وامينه بكره هاخدكم تجيبو كل اللى انتم عوزينه و تشوفى كليتك الجديده ياستى
ادم بابتسامه لا خالص انتى تأمرى يلا تصبحى على خير
افنان وانت من اهل الخير
راح ادم لغرفته و نزلت افنان بسعاده لا توصف فلقت امينه وقفه فقالت ايه اللى لسه مصحيكى يابنتى
امينه عادى انتى كنتى بتتكلمى مع ادم فى ايه
افنان بتعجب ولا حاجه عرض عليا اننا نروح بكره معاه نشترى هدوم جديده عشان الكليه و هياخدنى للكليه اشفها انا مبسوطه اوى يا امينه
وبستها افنان من خدها و سبتها و مشت فأخذت امينه نفس عميق وقالت ونا خيفه اوى من اللى جي يا افنان
عند سيف
ووووووووووو يتبع